آشنایی با روش‌های واکسیناسیون طیور

آشنایی با روش‌های واکسیناسیون طیور

آشنایی با روش‌های واکسیناسیون طیور

۱)      روش قطره چشمی

این روش جهت تجویز واكسن های زنده بكار می­رود. میزان لازم واكسن را در آب مقطر یا سرم فیزیولوژی رقبق می­كنند و توسط قطره چكانهای مخصوص محلول واكسن را به داخل یك چشم می­چكانند واكسن در بافت ملتحمه وارد می­شود و با غده لنفوئید ها ردیرین تماس می­یابد و با تحریك لنفوسیت ها ایجاد پادتن بویژه ایمونوگلوبولین­آرا موجب می­شود.

۲)      روش تزریقی

این روش برای تزریق واکسنهای کشته روغنی و بعضی­از واکسنهای زنده بکار می‌رود و ممکن است بطریق تزریق عضلانی یا تزریق زیر جلدی انجام گیرد. مقدار واکسن برای هر مرغ و محل تزریق آن باید طبق دستور و توصیه موسسه سازنده واکسن انتخاب گردد. در حین عمل باید سوزن های کند و کج­رااز چرخه مصرف خارج کرد.

۳)      روش تلقیح در نسوج بال

این روش برای تلقیح واکسن آبله بکار می­رود ولی می­توان برای واکسن های آنسفالومیلیت، پاستورلوز نیز استفاده کرد. سوزن ها دارای دو تیغه می­باشند که بر روی هر یک از تیغه ها یک شیار وجود دارد و باعث می­شود که واکسن در دو نقطه تلقیح شود. سوزن مربوطه باید به اندازه کافی در محلول واکسن فرو رود تا شیارهای آن کاملا” از محلول پر شود.

تزریق تستوسترون و تاثیر آن در گونه های مختلف

۱)      تاثیر تستوسترون در خروس  

به نظر میرسد تزریق تستوسترون تاثیر مستثیمی بر ایجاد رفتار تهاجمی و رقابتی در خروس ایفا می­نماید. این رفتار تهاجمی در عوض میتواند باعث افزایش موقعیت برتر خروس در میان گله گردد. این تاثیر همچنین میتواند برای مرغهای تزریق شده با تستوسترون در گله نیز رخ دهد. تزریق تستوسترون در مرغ  باعث افزایش رفتار تهاجمی و جنگندگی و رسیدن به موقعیت غالب و برتر  در گله می­گردد. همچنین میزان بالای غلظت تستوسترون در خون  توام با افزایش این رفتار در مرغ می­باشد.

  ۲)      تزریق تستوسترون در جوجه های گوشتی

مطالعات انجام شده بر روی جوجه های گوشتی افزایش نرخ رشد و ذخیره چربی را به عنوان یک نتیجه­از القای استیل بسترول نشان داد. درآزمایشات گوناگون تستوسترون نشان­داده شده که­اثر تحریک کننده برروی رشد داشته بااین حال، پاسخ به میزان رشد وابسته به سطح دوزتزریق آن می­باشد .

۳)      تزریق تستوسترون در خوک

متیل تستوسترون، در سطح ۲۰ میلی­گرم در هر حیوان به طور روزانه نرخ رشد و بازده خوراک را بهبود نمی­بخشد. لاشه خوک تغذیه­شده با تستوسترون­حاوی برشهای سنگین­تر و چربی سبکترچربی پشت، شکم و غبغب در مقایسه با گروه کنترلی که آنتی بیوتیک دریافت نکرده بود داشت. چهاربرش از لین، ۶۲٫۴ درصد از وزن لاشه خوکهای تغذیه شده با تستوسترون را نشان داد در حالی که این مقدار ۵۸٫۸ درصد از وزن لاشه در مورد گروه شاهد نشان داده اند. به طور مشابه، سه برش چربیی ۳۷٫۶ درصد از وزن برش لاشه های خوک با تستوسترون تغذیه شده و ۴۱٫۲  درصد برای حیوانات بدون دریافت هورمون را نشان داد. تجزیه و تحلیل شیمیایی لاشه نشان داد که خوکهای دریافت کننده تستوسترون حدود ۵ درصد چربی کمتر و ۵ درصد لبن بیشتربه نسبت  گروه شاهد داشته­اند.

نرخ افزایش وزن بدن ماده ها ظاهرا کمی توسط  ۱۵میلی گرم تستوسترون کاهش ،اما نرخ­افزایش در نرها تحت تاثیر قرار نگرفت. خوکها تغذیه شده با متیل تستوسترون تولید لاشه تا حدودی لاغرترازحیوانات تغذیه­شده گروه­شاهد همانطورکه دربرشهای اولیه لاشه مشهود بود داشته است. اسپرماتوژنز به طور قابل توجهی در گرازهای تغذیه شده با سطح بالای هورمون کاهش یافته بود. سطوح متیل تستوسترون تغذیه شده در خوک القای یک محرک رشد موثر نیست، هر چند آنها در تغییر فعالیت گناد موثر بودند.

۴)      تزریق تستوسترون در خرگوش

عبدالحمید و همکاران آزمایشی را بر روی ۳۶ خرگوش نر در دو گروه ۱۸ تایی انجام دادند. در این آزمایش به یک گروه مقدار ۰٫۵ میلیگرم تستوسترون به میزان دو بار در هفته تزریق گردید و از گروه دیگر به عنوان شاهد استفاده گردید. وزن زنده,افزایش وزن روزانه,وضریب تبدیل غذایی در گروهی که تستوسترون دریافت کردند به میزان ناچیزی بهبود یافت. میزان غلظت تستوسترون پلاسما قابل توجه نبود. غلظت و تحرک اسپرم افزایش و در عین حال­اسپرمهای مرده و غیر طبیعی کاهش یافتند. با اینحال حجم انزال بطور نا محسوسی در دو گروه بطور ناچیزی متفاوت بودند. تاثیر فصل (تابستان) هم در میزان تحرک و حجم اسپرم معنی دار بوده­است.

۵)      تزریق تستوسترون در میش

 جانسون و همکاران در ازمایشی به گروهی از میشهای بالغ به میزان ۵۰ میلی­گرم تستوسترون بصورت زیر جلدی و دو بار در هفته به مدت هفت هفته تزریق نمودند که نتایجی حاصل گردید. جنس ماده رفتارهایی مشابه جنس نر از خود بروز میداد. اندازه قلب و غدد تیروئید میشها کاهش یافت. این تزریق باعث افزایش وزن جنس ماده و بهبود کیفیت لاشه نگردید. بعلاوه تستوسترون تغییری در وزن کبد کلیه تخمدانها و هیپوفیز ایجاد ننمود. همچنین بقایای تستوسترون در لاشه میش­ها در چهار روز پس از کشتار مشاهده نگردید.

۶)      تاثیر تستوسترون بر رشد جوجه خروس ها

در آزمایشی هادسن و همکاران (۱۹۵۶) گروهی از میش­ها را با صد میلی­گرم  تستوسترون و بصورت هفتگی تزریق و پودر گوشت لاشه حاصل ازآن­میشها را درگروهی­از جوجه خروس­ها بکار بردند. رشد تاج برای جوجه خروسهای های تغذیه شده با میش­های تزریق شده با تستوسترون کمتر بود. رشد تاج برای جوجه های تغذیه شده با پودرگوشت میش­های تحت درمان برای ۱۰ هفته کمی کمتر از جوجه­هایی  بود که با گوشت میش­های تحت درمان برای ۸ هفته تغذیه شدند.

افزایش ارتفاع تاج جوجه های تغذیه شده با گوشت میش­های گروه کنترل به طور معنی داری بیشتراز گروه دیگر بود. ترنر ۱۹۴۸ نیز نشان داد که تجویز آندروژن به صورت خوراکی به جوجه باعث افزایش اندازه تاج بیش از گروه شاهد می­گردد. درآزمایشی تستوسترون باعث افزایش نرخ­رشد حدود۳۰۰ درصدی تاج و تستوسترون پروپیونات باعث افزایش نرخ رشد در حدود ۲۰۰ درصد بیش از گروه شاهد گردید. تفاوت معنی­داری در وزن بدن و افزایش طول تاج وجود ندارد، اما افزایش در ارتفاع تاج برای جوجه های تغذیه شده از گوشت میش های کنترل به طور معنی داری بیشتر بود.

۷)      تزریق تستوسترون در پرندگان

 آندروژن عمده در پرندگان تستوسترون است. تستوسترون از طریق تبدیل به دهیدرو تستوسترون  باعث کاهش رشد در جوجه­ها شده در حالی که در بوقلمون باعث تحریک رشد گردید. آندروژن در ترکیب با استروژن باعث تشکیل استخوان مدولاری در زمان بلوغ جنسی می­شود.

تحقیقات اخیر از پروفایل­های پلاسمایی تستوسترون در پرندگان آزاد نشان می­دهد که سطح تستوسترون در طول چرخه تولید­مثلی در گونه های نر همراه با چند ماده نسبت به گونه های همراه با فقط یک ماده بمدت طولانی تری در سطح بالا است. هنگامی که مشخصات هورمونی مردان چند زنه از طریق القای ایمپلنت های زیر جلدی تستوسترون به مردان گونه­های تک همسری شبیه سازی شد، حفظ سطح پلاسمایی این آندروژن در سطوح بالا ، منجر به تناوب تجاوزهای قلمروی و رفتار معاشقه­ای بالا در نتیجه افزایش مشخص در اندازه قلمرو گردید.

 همچنین شمار قابل توجهی ازنرهای ایمپلنت شده با تستوسترون , چند زنه شده و باعث جذب دو و گاهی سه ماده و استقرار آنان در قلمروهای بزرگ خود شدند. این داده­ها قویا نشان می­دهد که ماهیت سیستم های جفت گیری پرندگان تقریبا با الگوهای زمانی ترشح هورمون تنظیم شده­است.

۸)      تستوسترون در انسان

در انسان تستوسترون می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سکته مغزی و دیابت را افزایش دهد تستوسترون تمایل به کاهش کلسترول خوب و افزایش کلسترول بد افزایش رسوبات چربی در اطراف ارگانهای داخلی بدن و در قسمت بالای شکم افزایش فشار خون کاهش حساسیت بدن به انسولین و افزایش وزن دارد.

۹)      تستوسترون در گاو

تولید آندروژن در گاو هلشتاین بین ۵ و ۱۰ ماهگی از سطح قبل از بلوغ نزدیک به بالغ افزایش، اما نرخ رشد ثابت است.  از هورمون رشد  هیپوفیزدر همان گاو از۲ تا ۴ ماه سن بالا بود، اما پس از یک اوج در هنگام تولد، هورمون رشد  پلاسما به طور قابل توجهی تا ۱۲ماه سن. سطوح از درونزا آندروژن دیده میشود، و iهورمون رشد  به نرخ رشد مربوط نیست.

۱۰)   تزریق تستوسترون در گونه های دیگر

مطالعات انجام شده در موش های صحرایی، موش، میمون ها نشان می دهد که رفتارهای رقابتی و یا تهاجمی در دوران بلوغ افزایش، در حالی که این رفتارتوسط اخته کردن کاهش و با تزریق تستوسترون افزایش یافته­است. تستوسترون می­تواند اثرات خود را با یکی از دو روش زیر اعمال نماید یا در گیرنده های آندروژن بعد از تبدیل به ۵ آلفا دی هیدروتستوسترون و یا در گیرنده­های استروژن پس از آروماتیزاسیون به استرادیول. این می توانداز طریق مکانیسم های ژنومی برای تحریک تولید پروتئین­ها و یااز طریق مکانیسم­های غیر ژنومی به تنظیم فعالیت­های عصبی عمل نمایند.

تستوسترون اگزوژن در خرگوش­هاي نر عقيم، تصلب شرايين را مهار مي­كند. اولوفا و بوگارت هیچ مدرکی دال بر وجود بقایای تستوسترون­از گوشت خرگوشهای گروه­شاهد و تحت درمان با تستوسترون زمانیکه به موشهای صحرایی نراخته وماده تغذیه می­شدند مشاهده نکردند.