دوران کودکي و تحصيلات آتشي
منوچهر آتشی: در مورد تاریخ تولد شاعر، خود وی می گوید: ظاهراً بنا به روايت شناسنامه در مهرماه سال ۱۳۱۰ ه. ش در روستاي دهرود دشتستان در بخش بوشکان ناحية جنوب کشور (بوشهر) متولّد شده‌ام. آتشي پس از مکتب‌خانه در سال ۱۳۲۱ به مدرسه‌اي در کنگان رفت.زماني که سال دوم بودند به خاطر کار پدرش به بوشهر رفتند و در مدرسة فردوسي تحصيلش را ادامه داد. وي تا سال سوم متوسطه را در بوشهر به پايان رسانيد. بعد از آن به شيراز رفته و در دانشسراي مقدماتي به تحصيل پرداخت. آتشي در دانشسراي عالي در رشتة زبان و ادبيّات انگليسي و علوم تربيتي به تحصيل پرداخت و سپس مشغول تدريس در دبيرستان‌هاي تهران شد.
زندگي خانوادگي آتشي
خانوادة آتشي از طايفة کردهاي زنگنه و ميراث‌خوار دورة فئوداليسم و خان خاني بوده‌اند. وي در نوجواني به دختري روستايي دل سپردکه او نيز نسبت به منوچهر عشقي ساده داشت؛ امّا اين عشق نافرجام ماند؛ زيرا دخترک در جواني بر اثر سرطان درگذشت. ردّپاي اين عشق ناکام را مي‌توان در تمام اشعار آتشي ديد و چنانکه خودش ادّعا مي‌کند، عشق اين دختر او را شاعر کرده‌است. «خاطرة آن عشق همواره با من بود و ردّ آن را مي‌توانيد در شعرهاي من در سال‌هاي بعد نيز پيدا کنيد». وي با دختري به نام ثريّا که خواهر يکي از شاگردانش بود، ازدواج کرد. و از او صاحب دختري به نام شقايق و پسري به نام مانلي شد.
فعّاليت‌هاي فرهنگي
آتشي پس از اتمام دورة دانشسرا در ۱۳۳۳ به استخدام فرهنگ درآمد و به تدريس در حومة بوشهر پرداخت. در سال‌هاي آخر خدمت دبيري به تلويزيون رفت و به عنوان ويراستار، در انتشارات آن به کار پرداخت. آتشي در کنار تدريس، براي راديو و تلويزيون هم کارهايي مثل نوشتن قصّة شب براي راديو يا ترجمه انجام مي‌داد و اين فعّاليت‌ها بعدها زمينه‌ساز انتقال او به مجلة تماشا شد. وي در سال ۱۳۵۹ بازنشسته شد و به زادگاه خود بازگشت. آتشی در مورد شرایط زندگی خود در این سال ها مي‌گويد: فواصل اين سال‌ها پر از حوادث و دربدري و سردرگمي هاي فکري ومعيشتي بود. آتشي در چند تئاتر و يک فيلم سينمايي به نام «آرامش در حضور ديگران» به کارگرداني ناصر تقوايي نیز ايفاي نقش کرده‌است.
فعّاليت‌هاي سياسي
آتشی می گوید: «در واقع لحظة اوّلي که من با حزب توده پيوند خوردم در اواخر شهريور ماه ۱۳۳۰ و در شيراز بود. اين ابتداي زندگي به اصطلاح سياسي من بود» امّا «پس از اختناق زياد، درست در سالي که دورة دانشسراي آتشي به پايان رسيد و قصد بازگشت به بوشهر را داشت، ارتباط او با سازمان جوانان و حزب کم و کمتر شد. آخرين ارتباط‌هايش با حزب توده در سال ۱۳۳۳ بود» «آتشي در سال‌هاي تحصيل در دانشسراي عالي و بعد از آن، کم‌کم از انديشه‌هاي سياسي خويش فاصله گرفت و زماني که ازدواج کرد به دليل تأمين معاش خانواده و يکي نبودن دخل و خرجش به طور کلّي سياست‌بازي را کنار گذاشت».
زاه منوچهر آتشی
در اوایل سدۀ حاضر که انقلاب ادبي نيما به وجود آمد، شاعران جنوب نيز با او همراه شدند. آتشي يکي از اين شاعران بود که راه نيما را به کمال پيمود. وي با به خدمت گرفتن عناصر بومي و محلّي در شعر خويش گامي فراتر از ديگر شاعران عصر نيما برداشت و شعر و چهرة خويش را در اين عرصه ماندگار کرد.
