اضطراب آشکار و پنهان
مصادیق اضطراب آشکار و پنهان را اول کتل مطرح کرد . این مفاهیم بعدها به شکل جامع تری به واسطه ی اشپیل برگر (۱۹۸۵) مطرح شدند. عموماً حالات آشکار شخصیتی می تواند به عنوان مقاطعی در زمانی از زندگیِ یک شخص محسوب شوند. همچنین، این حالات آشکار می تواند مثل بیان حالات شخصیتی باشند. به عبارت دیگر، حالات هیجانی، که در لحظه ای از زمان و در سطحی ویژه از شدت، پدید می آید. حالات آشکار اضطراب، از طریق احساس آزمودنی ها در خصوص احساس تنش، بیم از آینده، خودخوری، برانگیختگی، و فعال سازی دستگاه عصبی خودمختار توصیف گردیده اند.
عناصر اضطراب
پاسخ اضطراب چهار عنصر دارد:
۱) عناصر شناختی: مانند کم شدن فعالیت شناختی و بی توجهی نسبت به محرک های محیطی
۲) عناصر بدنی: واکنش های اضطرابی بدن به خطر به علاوه تغییرات موجود در ظاهر مثل رنگ پریدگی، افزایش ضربان قلب و غیره.
۳) عناصر هیجانی: احساس دلهره و وحشت زدگی
۴) عناصر رفتاری جنگ و گریز: مثل کاهش اشتها، پرخاشگری، میخکوب شدن و غیره .
شیوع اضطراب
شیوع اختلالات اضطرابی بیش از سایر اختلالات روان پزشکی است. شیوع ۳/۷ درصدی این اختلال در ایالات متحدة آمریکا بیش از هر زمان دیگری بوده است. میزان شیوع مادام العمر آن نیز به ۶/۱۴ درصد می رسد. تقریباً تمام اختلالات اضطرابی در بین زنان و گروه های پایین اقتصادی- اجتماعی شیوع بیشتری دارد.
ریشه ها و عوامل اضطراب
محققان در گزارش های خود موارد زیر را به عنوان ریشه های اضطراب گزارش می کنند:
- شواهدی وجود دارد که استعداد به اضطراب در دوران رشد قبل از تولد پیدا می شود.
- اوتورانک ضربة تولد را به عنوان اولین اضطراب تلقی می کرد.
- نظریه روانکاوی به مسئلة جدا شدن از مادر را به عنوان منبع اضطراب تأکید می کند.
- ضربه هیجانی حاصل از جدائیها نیز عامل اصلی اضطراب تلقی شده است.
درجات اضطراب
- شواهدی وجود دارد که استعداد به اضطراب در دوران رشد قبل از تولد پیدا می شود.
- اوتورانک ضربة تولد را به عنوان اولین اضطراب تلقی می کرد.
- نظریه روانکاوی به مسئلة جدا شدن از مادر را به عنوان منبع اضطراب تأکید می کند.
- ضربه هیجانی حاصل از جدائیها نیز عامل اصلی اضطراب تلقی شده
الف) اضطراب مواج آزاد: اضطرابی است دشوار، مداوم، عمومی و نامرتبط به یک چیز معین که نوعاً در اختلالات اضطرابی به نظر می آید و غالباً پیش درآمد پانیک است.
ب) بی تابی: یک حالت بیقراری و ناراحتی که اغلب با نشانه های عضلانی مانند بیقراری حرکتی، تشویق روانی (اضطراب به دستگاه عضلانی سرریز کرده است) مشخص می شود.
ج) تنش: عبارتست از کشیدگی، بیقراری حرکتی و روانی و بیم.
د) هراس: عبارت است از یک حمله ی اضطرابی به شدت در هم کوبنده که منجر به نا به سامانی در اعمال ایگو شده و باعث تغییرات فیزیولوژیکی و وحشت می گردد.
ر) اضطراب طبیعی: استرسی که در آن منشأء و منبع اضطراب حقیقی واقعی است .