معرفی فروزانفر و زندگی نامه
بدیع الزمان فروزانفر با نام اصلی محمدحسین بشرویه ای فرزند آقا شیخ علی بشرویه ای در چهاردهمین روز از شهریور ماه سال ۱۲۷۶ در بشرویه متولد شد. وی نویسنده، پژوهشگر، استاد دانشگاه و کارمند فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود. فروزانفر در خانواده ای متولد شد که اهل علم و دانش بودند. وی از شاعران دوره ی مشروطه بود. در مشهد از محضر اساتیدی همجون ادیب نیشابوری و ادیب پیشاوری از علم و ادب آنان بهره برد. در جوانی در مدرسه ی سپهسالار به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۰۵ به منصب معلمی دارالفنون و دارالمعلمین عالی رسید. و سپس پس از چند سال به سمت معاونت دانشکده ی معقول و منقول ( الهیات ) دانشگاه تهران منصوب شد. فروزانفر از همان زمان که دوره ی دکتری زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران تاسیس شد تدریس در دوره ی دکتری را بر عهده گرفت.
شاگردان بدیع الزمان فروزانفر
فروزانفر در دانشکده ی زبان و ادبیات فارسی استاد راهنمای دانشجویانی بود که بعدها همگی جزو اساتید برجسته ی ادب فارسی و مطالعات فرهنگ ایران شدند. از جمله میتوان از : پرویز ناتل خانلری، ذبیح الله صفا، مهدی حمیدی شیرازی، عبدالحسین زرین کوب، غلامحسین یوسفی، محمد امین ریاحی، قدمعلی سرامی، سید محمد دبیر سیاقی، محمد رضا شفیعی کدکنی، سیمین دانشور، محمود نشاط، ضیاء الدین سجادی، جلال متینی، سید صادق گوهرین، منوچهر ستوده، منوچهر مرتضوی، مرتضی مولانا، محمود مقتدایی و بسیاری از شخصیت های دیگر نام برد.
آثار فروزانفر
سخن و سخنوران، مآخذ قصص و تمثیلات مثنوی، احادیث مثنوی، تصحیح دیوان کبیر (کلیات شمس)، شرح مثنوی شریف، تصحیح کتاب فیه ما فیه ، فرهنگ تازی به پارسی، شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، مناقب اوحدالدین کرمانی، ترجمه ی رساله ی قشیریه، مجموعه ی اشعار و مجموعه ی مقالات و …
