تحریم‌های بین‌المللی
تحریم‌های بین‌المللی به اقدامات دسته جمعی علیه کشور یا کشورهایی گفته می شود که قوانین بین المللی را نقض یا تهدید می کنند. معمولاً تحریم ها شامل اقدامات سیاسی، اقتصادی یا نظامی می‌باشد که هدف از اعمال آنها وادار نمودن کشور ناقض قوانین به اجرای آن می باشد. تحریم های بین‌المللی از حیث موضوع به اقتصادی،سیاسی و دیپلماتیک، نظامی و تسلیحاتی. از حیث عامل مورد هدف به فراگیر وهوشمند و از حیث منشا به یک جانبه و چندجانبه و همه جانبه قابل تقسیم است.
تاریخچه تحریم‌های بین‌المللی
توسل به تحریم از تاریخچه ای طولانی برخوردار است. اولین نمونه مستند، فرمان مگاریان در یونان قدیم است که در واکنش به ربودن سه زن در سال ۴۳۲ قبل ازمیلاد خطاب به پریکلر صادر شد.دربسیاری از متون، سابقه تحریم به تصمیم مجمع زمین ایرلند در اواخر دهه ۱۸۷۰ برمیگردد که منجر به انزوای اقتصادی و اجتماعی کاپیتان چالزسی به دلیل بدرفتاری با مردم گردید.
پیش از تشکیل جامعه ملل استفاده از تحریم بیشتر در جهت تضعیف کشور در حال جنگ و یا قبل از جنگ و نیز تاثیر گذاشتن بر سرنوشت جنگ اعمال می گردید.در واقع با تاسیس جامعه ملل امکان اعمال تحریم توسط یک سازمان بین الملل در قرن بیستم فراهم گردید.از ابتدای حیات جامعه ملل امید زیادی به توفیق تحریم های بین المللی بود. ویلسون رئیس جمهور وقت امریکا که یکی از طرفداران سرسخت جامعه ملل بود براین نکته تاکید داشت که حتماً باید از تحریم اقتصادی و قطع روابط تجاری و مالی به عنوان سلاحی در برابر دولتی که میثاق را نقض می کند و بدون در نظر گرفتن ترتیبات مندرج در میثاق به زور متوسل می شود، استفاده شود.
تحریم‌های بین‌المللی پس از جنگ جهانی دوم
تحریم ها پیشینه تاریخی بسیار طولانی دارند، اما تحریم پس از جنگ جهانی دوم بیشتر کاربرد پیدا کرد. تحریم های بریتانیا در مورد ایران در جنبش نفت، تحریم کوبا از سوی ایالات متحده امریکا، تحریم نفتی هلند، بریتانیا، امریکا، فرانسه از سوی کشورهای عربی در جنگ ۱۹۷۳ اعراب با اسراییل که سبب چهاربرابر شدن قیمت نفت شد و یا تحریم تجاری، ورزشی و سرمایه ای اتحاد جماهیر شوروی از سوی غرب به علت حمله نظامی و اشغال افغانستان می شود یاد کرد. در ادامه این روند در قرن بیست یکم و پس از حوادث یازده سپتامبر موج دیگری از تحریم ها شروع شد که بیشترین اعمال آن بر ایران و به دلیل پرونده هسته ای بود
درباره اعمل تحریم ها در طول دوران حیات جامعه ملل دوسابقه موفقیت آمیز در کارنامه آن سازمان بین المللی قابل ذکر است: یکی اینکه در سال ۱۹۲۱ تهدید به تحریم، برای مجبور ساختن یوگسلاوی به توقف تلاش های خود جهت اشغال سرزمین آلبانی کافی بود و دیگر اینکه در سال ۱۹۲۵ یونان مجبور شد تحت همین فشارها از ادعاهای سرزمینی خود در مورد سرزمین های بلغارستان دست بردارد.از همین روست که در راستای مفهوم اجرای حقوق بین الملل در دهه ۱۹۳۰ تحریم های جامعه ملل به عنوان تحریم های بین المللی مفهوم گرفتند.این تحریم ها مجازات هایی بودند که به طور جمعی توسط اعضای رکن مسئول صلح و امنیت بین المللی علیه عضوی که تعهدات خود را طبق میثاق نقض کرده بود، اعمال می شد.
با تامل بیشتر در سوابق موجود از تحریم در روابط بین المللی باید ادعا کرد که ایالات متحده به عنوان پیشگام توسل به تحریم های اقتصادی در سطح جهان، غالباً درصدد تحقق اهداف سیاست خارجی خود بوده است
