تحریمهای نظامی و تسلیحاتی
تحریمهای نظامی و تسلیحاتی یکی از شایع ترین اقدامات است که در پاسخ به یک سری از بحران های داخلی کشورها و کنترل آسیب های ناشی از درگیری گروههای رقیب و در مواردی از درگیری نظامی کشورها و برای کمک به اعاده صلح و حفظ جان انسانها همچنین در مواردی که فعالیت ها و اقدامات نظامی برخی کشورها بویژه از جنبه سلاح های کشتار جمعی مورد شک و سوء ظن بین المللی قرار گیرد، اعمال می شوند.
.این نوع تحریم ها شامل ممنوعیت تحویل سلاح به کشورها و یا گروههای درگیر وهمچنین ممنوعیت صادرات و خرید و فروش سلاح یا مواد و فناوری هایی با یک کشور خاص است که می تواند دارای کاربرد های تسلیحاتی و دوگانه باشد.
تحریمهای نظامی و تسلیحاتی سازمان ملل متحد
تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل متحد توسط قطعنامههای و ذیل ماده ۴۱ فصل منشور ملل متحد و با رای حدقل ۹ از ۱۵ عضو شورای امنیت و از جمله موافقت همه ۵ عضو دائم به تصویب می رسد.
تحریم های تسلیحاتی شورای امنیت دو نوع هستند:
- تحریمهای تسلیحاتی داوطلبانه
تحریم های تسلیحاتی – سازمان ملل متحد
- تحریمهای تسلیحاتی الزامی
در تحریم تسلیحاتی داوطلبانه، سازمان ملل با استناد به قطعنامه از تمامی کشورها برای پایان دادن به عرضه سلاح، مهمات، موادنظامی و خدمات مرتبط به طور داوطلبانه و نمادین در خواست می نماید . در تحریم های تسلیحاتی اجباری سازمان ملل با استناد به قطعنامه از تمامی کشورها می خواهد مانع از فروش یا عرضه سلاح، مهمات، تجهیزات نظامی و خدمات مرتبط شوند و از نظر قانونی همه اعضای سازمان ملل ملزم به رعایت مفاد قطعنامه و گزارش اقدامات انجام شده خود در این خصوص می باشند.
تحریمهای بینالمللی هوشمند
موضوع تحریم های بین المللی هوشمند به عنوان رویکردی جدید در فرآیندهای مطالعاتی دستگاهها و الگوهای دیپلماسی در سطح بین المللی از سال ۱۹۹۸ مورد توجه طراحان قرار گرفت. طراحان تحریم، جهت دستیابی به موثرترین نتیجه، ایجاد اجماع جهانی و همکاری های بین المللی با تابعان بین الملل را از طریق مدیریت و تقسیم عادلانه هزینه و منافع میان کشورها، مبنای کارخویش قرار دادند.
در ارتباط با اعمال تحریم های بین المللی هوشمند، عواملی همچون میزان اعتبار کشور، نیازمندی کشور هدف به کالاهای خاص تجارت و معاملات بین المللی، میزان تاثیرپذیری کشور هدف از ایجاد چالش ها وتهدیدات ناشی از تحریم ، جایگاه اقتصادی وسیاسی کشورهای صادرکننده تحریم در کشور هدف و میزان توافقات و اجماع منطقه ای وبین المللی برای اعمال و همکاری در جهت اجرای تحریم ها، معیارهای تعیین کننده بوده است.