استراتژی توسعه صادرات به جای استراتژی جایگزینی واردات
استراتژی توسعه صادرات به جای استراتژی جایگزینی واردات به این معنی است که جایگزین کردن تولید داخلی به جای کالای وارداتی را استراتژی جایگزینی واردات گویند. این استراتژی توسعه ،در فاصله زمانی دو جنگ جهانی و تا اوایل سالهای دهه ۱۹۶۰ نضج گرفت .دو جنگ جهانی مخرب و رکود اقتصادی سال های دهه ۱۹۳۰،ادامه روند واردات کالاهای صنعتی برای کشورهای در حال توسعه را با دشواری روبرو ساخت و حتی در مواردی ناممکن گردانید. زیرا از یک طرف درآمدهای ارزی کشورهای در حال توسعه که ناشی از صدور مواد اولیه بود کاهش یافت ،از سوی دیگر کشورهای توسعه یافته درگیر جنگ ،قادر به صدور کالاهای صنعتی خود نبودند.
شرایط فوق و برانگیخته شدن احساسات ناسیونالیستی و ملی گرایی تا پایان دهه۱۹۵۰ ،به نوعی استراتژی بی نیازی و خودکفایی ختم گردید که در محافل علمی و دانشگاهی استراتژی جایگزینی واردات نام گرفت.
دلایل نامگذاری استراتژی توسعه صادرات
شکست نسبی برنامه ها و سیستم های اقتصادی و صنعتی در کشور های توسعه نیافته از یک سو ،و تغییر ماهیت استراتژی خود کفایی کشور های انقلابی آسیا و آفریقا و آمریکای لاتین از سوی دیگر صحت و اعتبار شیوه های توسعه ای که مدافع انزواطلبی اقتصادی بود را مورد تردید جدی قرار داد و بدنبال آن الگوی دیگری در دهه های ۱۹۷۰ و۱۹۸۰ الهام بخش تولید داخلی گردید که استراتژی توسعه صادرات نام گرفت. در این رهگذر ،منطقه آزاد ابزاری است به باور بسیاری ازمتفکران اقتصادی میتواند صدمات ناشی از دوران گذر را برای اقتصاد این کشورها کاهش دهد و آنها را در ایجاد هماهنگی تدریجی با اقتصاد جهانی با صدمات کمتری مواجه سازد.
