دلبستگی درطول زندگی
مفهوم دلبستگی درطول زندگی بر این نکته تأکید دارد که کسب دلبستگی فرد اگر چه در سالهای اولیه زندگی شکل می گیرد، در تمام طول عمر تداوم می یابد و ابعاد مختلف زندگی فرد از جمله روابط صمیمانه، عشق، ازدواج و رابطه زناشویی وی را تحت تأثیر قرار می دهد. دلبستگی از آغاز کودکی وجود دارد و چون در جوامع امروزی عمدتا ما در جوامع امروزی عمدتا ما در وظیفه مواظبت از کودک را بر عهده دارد، از وی شرروع می شود و به تدریج متنوع می گردد و به چهره های معین گسترش می یابد.
ویژگی های طبقات دلبستگی بزرگسالان
دلبستگی بزرگسالان نیز مشابه چهار طبقه دلبستگی در دوران کودکی هستند:
بزرگسالان ایمن
اشخاصی که دلبستگی ایمن یعنی حجم پایینی از اضطراب و دوری را دارند، میل به انجام روابط طولانی مدت، با ثبات و رضایتمند دارند، میل به انجام رابطه ی طولانی مدت با ثبات و رضایتمند دارند که با سرمایه گذاری فراوان ، اعتماد و دوستی مشخص می گردد. این افراد سبک عشق ورزی را به نمایش می گذارند که تا حدی عاری از خودخواهی و نقش بازی کردن است.
بزرگسالان ناایمن
که به سه زیر گروه تقسیم می شوند:
بزرگسالان اضطرابی
اشخاصی که واجد دلبستگی نا ایمن هستند، الگوهای متفاوتی را در روابط نزدیک و صمیمی شان نشان می دهند. افرادی که اضطراب در حد بالا و اجتناب در سطح پایین دارند، تمایل دارند تا با شریک جنسی یا عشقی شان مشغولیت ذهنی پیدا رده و نسبت به او هوشیار، آماده و گوش به زنگ و بدگمان بوده (هازن و شاور، ۱۹۹۰) و رضایتمندی ارتباطی بسیار پایین، شکست ها و آشفتگی های زیادی را تجربه کنند.
بزرگسالان اجتنابی
یک الگوی متفاوت از دلبستگی ناایمن در بین اشخاصی هست که حجم بالایی از دوری را دارند. اشخاص اجتنابی، درسنجش با افراد مضطرب و ایمن، به طور قابل ملاحظه ای به روابط عاشقانه علاقه کمتری دارند بالاخص در روابطی که مستلزم تعهد طولانی مدت به یک فرد باشد.
بزرگسالان مضطرب و اجتنابی توأم
افرادی که در هر دو حیطه اضطراب و اجتناب سطح بالایی را نشان می دهند، یعنی افرادی که آرمسترانگ و هولت (۱۹۹۸) آنها را ” بیمناک” نامگذاری کرد، برخی آسیب پذیری های هیجانی و عاطفی را نشان داده و در مقابل شریک ” دل مشغول” خود (یعنی افرادی که شدیدا مضطرب ولی غیر اجتنابی اند)تمایل به نزدیکی و صمیمیت فاصله گرفته و خود را از دیگری دور می کنند.
