رابطه شیوه های فرزند پروری باتاب آوری

مطالعات زیادی در مورد رابطه شیوه های فرزند پروری باتاب آوری , تاب آوری و نقش آن در سازگاری افراد درمقابل بحران های اجتماعی و همچنین عواملی که باعث می شوند تاب آوری افزایش یابد انجام شده است. روان شناسان بالینی، اخیر اً مدل هایی از تاب آوری را تحت شرایط فقدان، مصیبت، افسردگی و درد بررسی کرده اند.

تحقیقات انجام شده درخارج ازکشور

توماس بین عوامل روانی و پرونده های بهداشتی ۱۳۳۷دانشجوی فارغ التحصیل رشته پزشکی طی سال های (۱۹۶۴-۱۹۴۸) همبستگی آماری به دست آورد. اویکی ازعوامل مهم بیش آگاهی سرطان، بیماری های روانی وخودکشی، فقدان نزدیکی وصمیمیت با والدین وبرداشت منفی دانش جویان دررابطه با خانواده های خودبوده است.

تحقیقات انجام شده در داخل کشور

در گزارشی از کانون اصلاح تربیت کودکان تهران (۱۳۶۹)،دریک سوم ازخانواده های بزهکار در خانه درگیری وجود داشته و ۵۰ درصدنیز فاقد محبت بوده اندکه بتواند اعضای یک خانواده رابه هم نزدیک کند. مطالعات انجام شده برروی ناجوانان در زمینه اعتیاد مانند”بررسی وشناخت عوامل اجتماعی موثردر اعتیاد افراد”و”نقش خانواده در اعتیاد نوجوانان پسر”نشانگرآن است که رفتار والدین با فرزندان بی توجه،بدون محبت و خشونت آمیز بوده است.

جمع بندی پیشینه تحقیق

تاب آوری را ” یک فرآیند،توانایی،یا پیامد سازگاری موفقیت آمیز علی رغم شرایط تهدید کننده”،تعریف نموده اند. به بیان دیگر تاب آوری، سازگاری مثبت در واکنش به شرایط ناگوار است. راتر (۱۹۸۷)،تاب آوری را مکانیزمی حمایت کننده تعریف کرده است که پاسخ فرد به موقعیت پر مخاطره را تعدیل می کند .

رابطه نگرش مذهبی باتاب آوری

طی سال های اخیر˛حجم وسیعی از پژوهش های نظری و تجربی˛ به شناسایی این عوامل حمایت کننده پرداخته اند.در این راستا˛تاثیر عواملی نظیر اعتماد به نفس˛انسجام خانوادگی˛مهارت های شناختی سطح بالا،سبک های اسنادی مثبت مهارت های توسعه روابط صمیمانه و پیشرفت تحصیلی )،با تاب آوری مورد مطالعه قرار گرفته است و معلوم شد که این متغییر ها با تاب آوری رابطه ای مثبت دارند.