سازگاری های فیزیولوژیکی
سازگاری های فیزیولوژیکی با تمرین استقامتی
تمرین منظم استقامتی سازگاری های ویژه ای را در بدن ایجاد می کند .تمرین استقامتی ظرفیت هوازی را افزایش می دهد، اما هیچ تأثیری بر هایپر تروفی عضلانی ندارد.اندازه ی تارهای عضلانی در نتیجه تمرین استقامتی کاهش می یابد
ذخایرمویرگی درپاسخ به تمرین استقامتی ازراه افزایش نسبت مویرگها بهتارهای عضلانی تغییرنکرده ،ولی افزایش در شمار و هم چنین اندازه ی میتوکندری و به دنبال آن افزایش در آنزیمهای هوازی درنتیجه تمرین استقامتی ایجاد میشود. افزایش در اندازه و شمارمیتوکندریها بیشتر درتارهای نوع اول رخمیدهد . بهبود کمتری در سطوح لاکتات عضلانی و خون با همان شدت نسبی تمرین پس از اجرای برنامه ی تمرین استقامتی ایجاد می شود. به دنبال تمرین استقامتی ،گلیکوژن با سرعت کمتری در افراد تمرینکرده نسبت به افرادتمریننکرده تخلیه میشود .
همچنین استفاده کمتر ازکربوهیدرات درفعالیتهای زیربیشینه،با افزایشمتناسب دراکسیداسیون چربیجبران میشود . سازگاریهای قلبی عروقی ناشی از اجرای بلندمدت تمرینات استقامتی عبارتند از ؛ افزایش برون ده قلبی ،افزایش حجم ضربه ای ، افزایش حجم خون و مقدار هموگلوبین خون ، افزایش جریان خون به اندام های فعال ،کاهش فشار خون وکاهش ضربان قلب استراحتی.
سازگاری های فیزیولوژیکی با تمرین قدرتی
تمرین قدرتی باعث افزایش سنتز پروتـئینهای میوفیبریلی وبه طورکلی موجب افزایش هایپرتروفی عضلانی به ویژه در تارهای نوع IIمی شود .. هم چنین تمرین قدرتی موجب تغییر را در نسبت تارهای IIبصورت افزایش درصد تارهای IIa و کاهش تارهای IIb ایجاد می شود .علاوه بر تغییر در اندازه ونوع تارهای عضلانی در نتیجه تمرین قدرتی ،حجم وچگالی میتوکندری ها کاهش مییابد. هم چنین، تغییراتی در فعالیت های آنزیم هایی که درمسیرهای هوازی تولید انرژی شرکت میکنند، ایجاد میشود. تمرین قدرتی سازگاری های عصبی عضلانی مشخصی را ایجاد می کند .این تغییرات با هماهنگی در عضلات موافق، مخالف و عضلات همکار همراه می باشد.
میزان سازگاری های ناشی از اجرای تمرین مقاومتی به ماهیت تمرین مقاومتی اجرا شده بستگی دارد،به عبارت دیگر، سازگاری تمرینی بستگی به این دارد که تمرین در جهت بهبود قدرت، توان ویا استقامت پایه ریزی شود؟
تمرینات مقاومتی مختلف تحریکات متفاوتی را بر بدن تحمیل کرده و بنابراین شکل های متفاوتی از سازگاری ها را در بدن ایجاد می کند.از این رو یک برنامه ی تمرین مقاومتی بامقاومت بالا و تکرارهای پایین قدرت بیشینه را بهبود می بخشد، در حالی که تمرین قدرتی با مقاومت پایین و تعداد تکرارهای بالا استقامت عضلانی را افزایش می دهد.
به به به – باریکلا