صندوق ضمانت صادرات ایران
پس از تأسیس مرکز توسعه صادرات ایران، در سال ۱۳۴۶ صندوق ضمانت صادرات ایران به عنوان یکی از وظایف اولیه توسعه صادرات نیز پیشبینی شده بود. لذا ضرورت تأسیس مؤسسه ای به نام صندوق ضمانت صادرات ایران کاملاً احساس میشد. این ضرورت بخصوص پس از تنزل ارزش دلار نسبت به ریال در سال ۱۳۵۱ بیشتر احساس گردید. در پي كاهش ارزش دلار در مقابل ريال و در نتيجه كمبود درآمدهاي نفتي در اوايل دهه ۵۰ و به منظور پوشش صادرات ايران در مقابل ريسك هاي عمده تجاري و سياسي، صندوق ضمانت صادرات ايران با همكاري آنكتاد، به عنوان تنها شركت دولتي بيمه اعتبار صادراتي وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت در سال ۱۳۵۲ تأسيس گرديده است.
صندوق ضمانت صادرات ایران – مركز توسعه صادرات
مركز توسعه صادرات ايران
اساسنامه آن در ۲۳ ماده به تصویب مجلس رسید، فعاليت خود را تحت نظارت مركز توسعه صادرات ايران آغاز نمود. هدف از تشکیل صندوق ضمانت صادرات، افزایش صادرات غیرنفتی و حفظ حقوق صادرکنندگان در برابر خطرهای مالی و تضمین اعتبارات برای صدور ذکر گردیده است.
البته عمر اين سازمان تازه تأسيس چندان طولاني نبود چرا كه با بالا رفتن قيمت نفت در نتيجه تحولات سياسي در منطقه خاور ميانه در اواسط دهه ۷۰ ميلادي، درآمد نفتي كشور افزايش يافته و همين موضوع باعث شد كه صندوق ضمانت صادرات ايران بدست فراموشي سپرده شده و فعاليت هاي آن به طور كامل متوقف گردد.
فعالیت مجدد مرکز توسعه صادرات ایران
پس از ده سال عدم فعاليت، بار ديگر صندوق ضمانت صادرات ايران به عنوان يك سازمان وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت و با شخصيت حقوقي و مالي مستقل مجدداً در سال ۱۳۷۳ فعاليت خود را آغاز نمود تا به صادركنندگان در بازيافت موقعيت تجاري خود كه در اثر ۸ سال جنگ تحميلي مختل شده بود كمك نموده و موجبات افزايش درآمدهاي غير نفتي را فراهم آورد.
