علت اختلالهای نوشتن
علت اختلالهای نوشتن برعکس وسعت بزرگ اطلاعاتی که درمورد زبان شفاهی و اختلالهای خواندن وجود دارد ، اطلاعات ما درمورد علت شناسی، فرایند تحول و پیش اگهی اختلالهای زبان نوشتاری خیلی کم است. علارقم آنچه می دانیم چند متغیری فرایند تحول نوشتاری این نکته را القا میکند که اختلالهای زبان نوشتاری را میتوان به طیف وسیعی از علتهای زیستی، ژنتیکی، روانی – اجتماعی و محیطی نسبت داد. در واقع، اگر درنظر بگیریم که برای تدوین افکار خویشتن، فرد نخست باید به آنها نظم دهد، توالی متناسب نکته های اصلی را مشخص نماید، نسبت به درستی نوشتۀ خود از لحاظ ترکیبی و دستوری مطمئن شود و بالاخره، کلمهها، جملهها و تمامی متن را به کمک نظام ترسیمی ـ حرکتی به گونه ای قابل فهم بیان نماید، به خوبی میتوانیم چند علتی بودن این فرایند را تبیین کنیم.
اختلال ریاضی
ناتواني ریاضی دلیلی برای فهمیدن است که کلا برای اشاره به اختلال در رشد مهارتهای ریاضی استفاده شده است، اما به روشهای محاسبه استفاده شده برای حل مسائل حساب، بازنمایی و بازیابی عبارتهای حساب از حافظه بلندختم نمی شود. برای قرار گرفتن در طبقه بندی اختلال ریاضی باید عملکرد فردی درحساب اساساً زیر سن، تواناییهای هوشی وتحصیلی موردانتظار باشد و همچنین این اختلال باید بطور جدی برای پیشرفت تحصیلی یا زندگی روز مره مشکل ایجاد کند. بعلاوه اختلال ریاضی نباید به علت نقایص بینایی، شنوایی، جسمی، هیجانی وشرایط نا مناسب محیطی، فرهنگی یا آموزشگاهی باشد.
تاریخچه و طبقه بندی تطبیقی بیماری
ناتواني رياضي در مقایسه با سایر ناتوانیهای یادگیری بطور کامل مورد بررسی ومطالعه قرار نگرفته است. ریسپنس و وان یپرین (۱۹۹۷) سیر تاریخی طبقهبندی اختلال ریاضی را طی دهههای گذشته مشخص کردهاند. در حالیکه اختلالات یادگیری مرتبط با زبان مثل اختلال گفتار در سیستمهای طبقه بندی طبقهبندی بین المللی از سال ۱۹۵۲در DSM-I و ۱۹۵۷درICD-7 تعریف شدهاند؛ اصطلاح عقب ماندگی خاص حساب اولین بار در فصل تاخیرهای خاص رشدی، درسال ۱۹۷۵توسط راتر، شافرو شفرد (۱۹۷۵) به کار رفت و سپس درسال ۱۹۷۸ در ۹ ICD- وارد گردید. III – DSM اصطلاح اختلال رشدی حساب رادرسال ۱۹۸۵ در فصل اختلالات رشدی معرفی کرد، درIV -DSM اختلال ریاضی در فصل اختلالات یادگیری مطرح گردید.
میزان شیوع ناتواني ریاضی
معنی شیوع، تعیین و تشخیص تعداد افراد دارای یک ویژگی یا اختلال در یک گروه سنی نسبت به کل افراد مورد بررسی در یک دوره زمانی مشخص است.
