عناصر اساسي عشق
عناصر اساسي عشق نثار کردن، دلسوزي، احساس مسؤوليت، احترام و دانايي. عشق عبارت است از رغبت جدي به زندگي و پرورش آن چه بدان مهر مي ورزيم. آن جا که اين رغبت جدي وجود ندارد، عشق هم نيست. جوهر عشق رنج بردن براي چيزي و پروردن آن است، يعني عشق و رنج جدايي ناپذيرند. آدمي چيزي را دوست مي دارد که براي آن رنج برده باشد، و رنج چيزي را براي خود هموار مي کند که عاشقش باشد. احساس مسؤوليت به معناي واقعي آن، امري کاملا” ارادي است؛ پاسخ آدمي است به احتياجات يک انسان ديگر، خواه اين احتياجات بيان شده باشد، يا بيان نشده باشد.
نظريه هاي عشق
عشق جزئ رویکردهای است که خیلی با تمايلات روحي و رواني انسان عجین است و انسان هرچه را که نتوانسته، در روابط عشق گونه جا داده است. در جامعه شناسي، عشق نيز چون ساير پديده هاي اجتماعي به صورت علمي مورد شناسايي وکنکاش قرار مي گيرد و نگاه روياگونه بشري از آن زدوده مي شود.
عشق از ديدگاه اريک فروم
عشق از منظر اريک فروم اين روانشناس و جامعه شناس بزرگ آلماني جايگاه بسيار والايي دارد . فروم عشق را نيروي فعال انسان مي داند . نيرويي که سد های بين انسان ها را مي شکند و آن ها را به هم پيوند مي دهد و باعث چيرگي انسان بر احساس جدايي و انزوا مي شود و در عين حال به او اين امکان را مي دهد که خودش و هم سازي شخصيتش را حفظ کند . عاشق و معشوق يکي مي شوند ودر عين حال از هم جدا مي مانند .
نظريه مثلثي عشق (نظريه اشترنبرگ)
رابرت اشترنبرگ، روان شناس، نظريه مثلثي عشق را ارائه کرده است. او سه مولفه را براي عشق در نظر گرفته است: صميميت (رابطه نزديک)، ميل جنسي و تعهد. ترکيبات مختلف از اين سه مولفه به انواع مختلفي از عشق مي انجامد.
