زندگي نامه ي بهرام صادقي

بهرام صادقی یکی از داستان نویسان ایرانی در دوره معاصر است. صادقی در هجدهم دی ماه ۱۳۱۵ در نجف آباد اصفهان متولد شد. مادرش جهان سلطان حافظه ای قوی در شعر داشت و اهل مثنوی خوانی بود و زیبا می خواند. آن ها در محلّه ي كوچه شاه زندگي مي كردند. بهرام دو خواهر و يك برادر بزرگتر از خود داشت: خانم آقا هفده سال بزرگتر از او، عزيزالله سيزده سال بزرگتر و ايران نه سال. بهرام با شعرخواني هاي مادرش به شعر و ادب علاقمند شد و در همانجا ساقه هاي ذوق و هنر نويسندگي در او جوانه زد.

نشست های ادبی صادقی

بهرام براي ادامه ي تحصيل در دوره ي دبيرستان در مدرسه ي ادب ثبت نام كرد و اين در شكل دادن مسير زندگي او در آينده نقش بسزايي ايفا كرد،زيرا در اينجا بود كه با بسياري از چهره هاي ادبي آن روزگار همنشين شد. بهرام  در دوران دبیرستان به شدت تحت تأثير محيط و دبيران و معلّمان خود به خصوص پورباقر قرار گرفت. وي مترجمي گيلاني الاصل و بر زبان فرانسه مسلّط و كتاب“ماندارن ها”ي سيمين دوبوار را ترجمه كرده بود و اطّلاعات خوبي در زمينه ي داستان نويسي و نويسندگي مدرن داشت. لذا معمولاً در اتاق او بين صادقي و دوستان صميمي اش، منوچهر بديعي و غلامرضا لبخندي، جلسات و نشست هاي ادبي برگزار مي شد.

همکاری با هفته نامه ها

وي به تدريج با آثار نويسندگان نوجوي مشروطه و بعد از آن آشنا مي شود.  شعرهايي نيز مي سرايد و با هفته نامه هاي  “روشنفكر “و “اميد ايران “به نامه نگاري و ارسال آثار با نام مستعار “صهبا مقداري” كه بهم ريخته ي حروف نام خودش ، بهرام صادقي، است مي پردازد.

فعاليت هاي ادبي بهرام صادقي

اولين فعاليت هاي مطبوعاتي بهرام صادقی در سال ۱۳۳۲ با ارسال شعر به هفته نامه هاي روشنفكر و اميد ايران آغاز شد، اما تحول مهم زندگي فرهنگي او زماني بود كه به پيشنهاد جواد امامي از سال۱۳۳۵با چاپ داستان به همكاري با  مجله ي سخن پرداخت. اين همكاري تا سال ۱۳۴۴ ادامه يافت. او با چاپ اين داستان ها در كنار چهره هاي مهم فرهنگي آن دوران خيلي زود به شهرت رسيد. اوج فعاليت هاي داستان نويسي بهرام بين سال های ۱۳۳۵ و ۱۳۴۴ بود و صد افسوس كه از آن پس آن شعله ي فروزان رو به خاموشي نهاد. در اين دوران بهرام ، مظهري از توانايي هاي يك نويسنده ي ايراني در ادبيات بود.

از آثار بهرام صادقی

از آثار بهرام كه در نشريه هاي مختلف به چاپ رسيد “اقدام ميهن پرستانه” ، “شب به تدريج” ، “ورود “،  نمايش نامه اي تك پرده اي” ، “جاده ي رنگ باخته” ، “سفر به آب ها” و آخرين داستان وي “وعده ي ديدار با جوجوجستو” هستند. مجموعه داستان “ سنگر و قمقمه های خالی”، داستان بلند “ملکوت”. بخش مهمي از كارنامه ي ادبي بهرام صادقي مربوط به شعرهايي است كه سرود.