زندگی نامه ی نیما
نیما یوشیج با نام اصلی علی اسفندیاری شاعر، نویسنده، منتقد و نظریه پرداز ادبی است. وی در ۲۱ آبان ۱۲۷۶ در یوش بخش بلده ی شهرستان نور واقع در استان مازندران و در زمان حکومت رضاشاه متولد شد. او فرزند ابراهیم خان اعظام السلطنه و متعلق به خانواده ای قدیمی و اصیل در مازندران بود. نیما دانش آموخته ی مدرسه ی عالی سن لویی بود و در اشعار خود از شاعران اروپایی تاثیر پذیرفته بود. نیما به اصالت و تبار خود افتخار می کرد. شهرآگیم از اجداد پدری نیما و از بزرگان مازندران بود. به دلیل همین علاقه مندی به تبارش بود که نام فرزندش را نیز شرآگیم گذاشت.
آثار نیما
منظومه ی قصه ی رنگ پریده، خانواده ی سرباز، ای شب، افسانه، مانلی، افسانه و رباعیات، ماخ اولا، شعر من، شهر شب و شهر صبح، ناقوس قلم انداز، فریادهای دیگر و عنکبوت رنگ، آب در خوابگه مورچگان، مانلی و خانه ی سریویلی، مرقد آقا، کندوهای شکسته، آهو و پرنده ها، توکایی در قفس از مجموعه اشعار و داستان های چاپ شده ی نیما بوشیج هستند. مجموعه اشعار طبری نیما به نام « روجا » نیز از جمله ی آثار اوست که منتشر شده است. روجا در زبان مازندرانی به معنای ستاره ی سرخ سحری است. این اشعار به زبان مازندرانی سروده شده اند. و به گویش کجوری و کلارستاقی که در شهرستان های نور ، نوشهر و چالوس گویش می شود شباهت دارد.
شعر افسانه
مجموعه ی افسانه سروده ی نیما یوشیج مانیفست شعر نو فارسی بود. این شعر در فضای شعر فارسی تحول و انقلابی به پا کرد. زیرا این مجموعه تمامی قواعد و ساختار و اصول شعر کهن و کلاسیک را به چالش کشیده بود. در وافع نیما با این مجموعه بود که بنیان گذار شعر نو لقب گرفته بود.
