وظایف بانك‌ها
وظایف بانك‌ها به طور کلی شامل موارد زیر است:
- نگهداری از سپرده‌های مشتریان.
- انتقال منابع از یك حساب به حساب دیگر (شامل پرداخت و دریافت وجوه).
- ارائه وام و اعتبار به مشتریان و یا مشاركت با آنان در سرمایه‌گذاری از انواع دیگر.
بانك‌ها برای برقراری ارتباط با مشتریان و ارائه خدمات خود به آنان از شعب خود در بازارهای هدف استفاده می كنند. وظایف اصلی شعب را می‌توان به ترتیب ذیل دسته بندی نمود:
- پرداخت و دریافت وجوه، انتقال منابع و پردازش انواع حساب‌های بانكی.
- تبلیغ، فروش و ارائه خدمات بانكی كه موجب كسب درآمد و سود برای بانك می گردد.
- نقطه تماس با مشتریان برای دریافت اطلاعات و پاسخگویی در قبال آنها.
- پایگاه اصلی كارمندان بانك برای انجام وظایف خود
شروع به کار بانک های مرکزی
بانک های مرکزی برای ایجاد مدیریت کلان و یکپارچه بر پول و نظام پرداخت كشورها با تأسیس بانک مرکزی انگلستان در سال ۱۶۹۴ آغاز شد. بانك مركزی نیز مانند سایر بانك‌ها، به صورت تدریجی و با توجه به شرایط و ضرورت‌ها توسعه یافت. این بانك كه به نام بانك انگلستان معروف است و امروزه نیز نقش بانك مركزی انگلستان را برعهده دارد، یكی از معتبرترین بانك‌های مركزی جهان و دارای سابقه ای بالغ بر سه قرن است. تأسیس بانك فدرال رزرو امریكا نیز به‌عنوان یكی از معتبرترین بانك‌های مركزی جهان به سال ۱۹۱۳ میلادی باز می گردد كه برای متمركز كردن عملیات اتاق پایاپای بین بانك‌های ایالات متحده شكل گرفت.
بانک مرکزی در ایران
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به شرایط اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی آن زمان، به منظور فعال كردن نظام بانكی كشور، تصمیم به سازماندهی نظام فوق با رویكرد ملی شدن بانك‌ها گرفته شد و سرانجام در تاریخ ۱۷ خرداد ماه سال ۱۳۵۸ هجری شمسی طبق مصوبه شورای انقلاب ۲۸ بانك، ۱۶ شركت پس‌انداز و وام مسكن و ۲ شركت سرمایه‌گذاری مشمول قانون ملی كردن بانك‌ها شدند. با توجه به شرایط جنگ در طی سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ هجری شمسی و آغاز بازسازی كشور از سال ۱۳۶۹ هجری شمسی به منظور افزایش رفاه اجتماعی و ارائه خدمات اجتماعی گسترده‌تر در تمام نقاط جغرافیایی كشور به اقشار مختلف جامعه، بانك‌ها با توسعه جغرافیایی شعب خود خدمات اجتماعی فراگیری را ارائه دادند
