پدیده تروریسم
پدیده تروریسم در جهان به شدت در حال گسترش است. خطر استفاده از تسلیحات مرگبار جدید بشر را به وحشت انداخته است. با این حال تاکنون تعریف جامع و مانعی از تروریسم ارائه نشده است، که جامعه بین‌المللی روی آن توافق داشته باشد، اما دکترین و کنوانسیون‌های بین‌المللی در مورد یم ویژگی اتفاق نظر دارند و آن هم این مورد است که تروریسم همیشه با خشونت یا تهدید به خشونت و نیز خسارت های جانی و مالی همراه است.
اولین اقدام جامعه جهانی در خصوص مبارزه با تروریسم را می توان مربوط فعالیت کمیته منع و مجازات تروریسم توسط جامعه ملل در سال ۱۹۷۳ دانست، بعد از این سازمان ملل متحد به این موضوع پرداخت و سه کنوانسیون در طول دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی و ۲۰ کنوانسیون دیگر تا سال ۲۰۰۹ به تصویب رساند.
مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها در حقوق بین‌الملل
یکی از موضوعات مهم و پراهمیت حقوق بین الملل در دوران معاصر، مسأله مسئولیت بین‌المللی دولت هاست، زیرا که این موضوع رابطه نزدیکی با دیگر حوزه های حقوق بین‌الملل به ویژه مبحث صلح و امنیت بین‌المللی دارد، بنابراین تعیین دقیق مسئولیت بین‌المللی دولت و ملزم بودن به آن، موجب توسعه ضمانت اجرای حقوق بین‌الملل است و آثار مفید و ارزشمندی بران مرتبط است، از جمله لزوم جبران خسارت مادي و حتی در مواردی معنوی از زبان دیده را می تواند به همراه داشته باشد.
در حقوق بین الملل، مسئولیت بین المللی، بطور معمول، در ارتباط با دولت‌ها به عنوان تابعان اصلی مورد توجه قرار می گیرد. ولی در اساس، حوزه گسترده‌تری دارد که با شخصیت حقوقی در تمامی اشکال آن همراه شده است. موضوع مسئولیت دولت به وضعیت‌هایی که یک دولت ممکن است ناقض یک تعهد بین‌المللی شناخته شود و نیز پیامدهای ناشی از نقض مربوط می شود.
پس از تأسیس کمیسیون حقوق بین‌الملل توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، اولین اقدام کمیسیون، تهیه یک برنامه کاری مبتنی بر گزینش برخی از موضوعات مهم حقوق بین‌الملل جهت تدوین و توسعه بود. یکی از چهارده موضوع انتخابی را موضوع مسئولیت بین‌المللی دولت به خود اختصاص داد. به لحاظ اینکه: اولأ، بخش عمده و مهمی از حقوق بین الملل را تشکیل می دهد، ثانيا، این موضوع قبلا نیز از سوی جامعه ملل جهت تدوین، انتخاب و موضوع اصلی کنفرانس ناموفق ۱۹۳۰ بود و تا سال ۱۹۴۹ نیز یک کار ناتمام تلقی می شد.
