زندگینامه ژاله اصفهانی
ژاله اصفهانی: وی در سال ۱۳۰۰ در اصفهان متولد شد. نام مستانه سلطانی که در بسیاری از سایتها و کتابها و مقالات به عنوان نام اصلی ژاله اصفهانی آمده است در کتابهای زندگی و آثار ژاله اصفهانی و صور خیال در اشعار ژاله اصفهانی نوشته پریچهر سلطانی نیامده است و به اسم مستانه اشاره نشده است. ژاله اصفهانی یکی از شاعران معاصر است که برای بسیاری از مردم ایران شاعری نام ناآشنا و گمنام است، او بیشتر عمر خود را در خارج از کشور گذرانده است و بسیاری از اشعارش را در خارج از کشور سروده و چاپ کرده است. ژاله خود به درس خواندن علاقه داشت ، و با پشتیبانی مادر به مدرسه رفت، و با جدّیت درس خواندن را ادامه داد، تا ثابت کند که دختران نیز لیاقت درس خواندن و به مدرسه رفتن را دارند و میتوانند، در علم و دانش موّفق باشند.
شعر و آثار ژاله اصفهانی
ژاله در اشعارش به گفته خود سرنوشتش را نگاشته است و هیچگاه نخواسته است سخن آرایی کند. او از غم و شادی که بر خود و دیگران گذشته است، گفته است، به گفته او شعرش سلاحی است که با آن با دشمن برای رسیدن به آمال و آرزوها و اهدافش جنگیده است و حرف دلش را به گوش همه رسانده است و به عنوان فردی آزادیخواه به همه معرفی کرده است و این شعر او بود که او را بر ضد جباران و جلادان زمان شورانده است.
ویژگی های شعرش
اشعار ژاله اصفهانی یک دست نیست، یعنی همۀ اشعارش در قالب شعر نو یا شعر سنتی مثل غزل یا قصیده و… سروده نشده است بلکه اشعارش هم در قالب شعر سنتی و هم در قالب شعرنو است، هرچند بیشتر اشعارش در قالب شعر نو سروده شده است. ژاله قبل از اینکه با شعر نو آشنا شود در قالب شعر سنتی شعر گفته است و میتوان گفت همۀ اشعار آغازین او در قالب شعر سنتی است و به تقلید از شاعران دیگر پرداخته است، اما وقتی با نیما و شعر نو آشنا شده است به سمت شعر نو رفته است و چون نزد او بیشتر از هرچیز معنا و مضمون شعر و اینکه خواننده سخن او را درک کنند اهمیت داشته است و در قید و بند قافیه پردازی نبوده است.
مضامین شعری ژاله اصفهانی
او در اشعارش به همۀ مضامین پرداخته است، یعنی نمیتوان گفت همه اشعارش عاشقانه، غمگین یا شاد است، او گرفتاریها و شادیها وطبیعت و…پرداخته است با شادی مردم شاد بوده است و با دیدن گرفتاری آنها غمگین و گله مند بوده است اما در آخر بیشتر اشعارش نتیجهگیری پرامید میکند.
در پایان
ژاله اصفهانی شاعری است که فقط گوینده شعر نیست بلکه با تحقیقات شعری به شعر خدمت میکند: «برای نمونه پنجاه سال پیش مسأله شعرنو چیست یا شعر نو در ایران، افغانستان و تاجیکستان را مورد بررسی قرار داد که با مخالفت هایی روبه رو شد و آن رساله به چاپ نرسید برخی از آن آثار موجود است که بر اثر گذشت زمان تازگی خود را از دست داده اند.
