فراواني نارساخواني
به علت فقدان مرزها دقيق مشكل در مورد نارساخواني، ارقام متقاوتی را درباره اين اختلال ارائه داده اند .تحقيقات نشان دادهاند كه نارساخواني در همه گروههاي كودكان، صرف نظر از جنس و گروه اجتماعي، طراز عقلي، محل سكونت و ناحيه جغرافيايي و … بروز ميكند. در بين تمامي تخمينهايي كه براي اين اختلال ارائه شدهاند اغلب مؤلفان رقم ۴ درصد را پذيرفتهاند اما در برخي از كشورها كه از ضوابط دشوارتري استفاده كردهاند اين فراواني كمتر است و ميتون فراواني اختلال خواندن را به تنهايي يا توأم با اختلال حساب كردن يا نوشتن در حدود چهار پنجم مجموعه اختلالهاي يادگيري تخمين زد (DSM IV) به طوری که تقریباً ۸۰ درصد افراد دارای اختلال یادگیری در خواندن مشکل دارند (لرنر، ۱۹۹۷).
اما از آنجا كه به نظر نميرسد نارساخواني با هوش وابسته باشد بنابراين ۴ درصد تيزهوشان، افراد داراي هوش متوسط و پايين به اين اختلال مبتلا هستند.
اشتباهها در سطح خواندن
لوت و همكاران (۱۹۸۹) در مطالعه با عنوان آيا اختلال نارساخواني ميتواند درمان شود؟ ۱۷۸ كودك داراي اختلال خواندن را در سه گروه درماني مهارتهاي كدگذاري و بازشناسي لغات، گروه زيان شفاهي و نوشتاري، گروه مهارتهاي اساسي كلاسي و گروه كنترل جايگزرين كردند. نتايج مقايسه پيش آزمون-پسآزمون گروهها نشان داد كه دو گروه آموزش مهارتهاي كد گذاري و بازشناسي لغات و آموزش زيان شفاهي و نوشتاري تأثير معنادارتري بر بهبود اختلال خواندن داشتند.
اختلال نوشتن
پژوهشهایی که در زمینۀ زبان نوشتاری انجام شدهاند آشکارا نشان دادهاند که در اغلب موارد، کودکان مبتلا به اختلالهای خواندن و حساب کردن، دست کم در یکی از مؤلفههای نوشتن مانند دستخط، املا، ترکیب، خزانه لغات یا تدوین یک متن (انشاء) دارای مشکلاتی هستند اما هیچ یک از تعریفها نتوانستهاند به بازشناسی و توصیف این مؤلفهها به صورت عینی یا عملیاتی دست یابند.
ویژگیها و ضوابط تشخیصی اختلال بیان نوشتاری براساس DSM IV
فرایند تحول، مشکلات توأم با اختلالهای نوشتاری و تشخیص افتراقی فرایند تحول:
اگرچه نخستین نشانههای اختلال نوشتن ممکن است از آغاز آموزش مشاهده شوند اما قبل از گذشت مدت زمانی (در حدود ۱ تا ۲ سال) از آموزش نوشتن نمیتوان به تشخیص اختلال بیان نوشتاری مبادرت کرد. این اختلال میتواند در کودکان بزرگتر و بزرگسالان نیز پابرجا بماند و پیش آگهی درازمدت آن به خوبی شناخته شده نیست (DSM – IV).
مشکلات توأم
اختلالهای توأم با اختلال بیان نوشتاری معمولاً همان اختلالهایی هستند که با اختلالهای یادگیری، به طورکلی، همراهند. بدین ترتیب، دراین اختلال نیزاغلب با تضعیف روحیه، کاهش سطح حرمت خود و نارساییهایی در ظرفیتهای سازشی مواجه هستیم. همچنین این احتمال
وجود دارد که اختلالهای مهار ارتباطی، تضاد ورزی همراه با برانگیزاندن دیگران، نارسایی توجه – فزون کنشی، افسردگی مهاد یا یک اختلال کژخویی در مبتلایان به اختلال بیان نوشتاری دیده شود (DSM IV).
