عوامل موثر بر سازگاری های تمرینی

عوامل موثر بر سازگاری های تمرینی

شدت تمرین

شدت تمرین متغییر مهمی است که در تجویز برنامه ی تمرینی باید در نظر گرفته شود . هم چنین عامل مهمی در تغییر قدرت عضلانی یا هایپرتروفی عضلانی است که به صورت درصدی از تکرار بیشینه در هر حرکت بیان می شود.شدت جزءکیفی کار انجام شده توسط ورزشکار در یک دوره ی زمانی معین واز اجزای مهم تشکیل دهنده ی تمرین می باشد.هرچه کار انجام شده ورزشکار در واحد معینی از زمان بیشتر باشد،شدت تمرین بالاتر خواهد بود

تعداد جلسات تمرین در هفته

تعداد جلسات تمرین در هفته به وسیله ای  اهداف تمرین ،زمان،نوع برنامه ی تمرین و تجربه ی ورزشکاران تعیین می شود. تعداد جلسات تمرین در هفته برمیزان بهبود قدرت تاثیر گذار است. هم چنین پژوهش ها نشان داده اند ۳ تا ۴ جلسه تمرین در هفته برای افزایش آمادگی قلبی وتنفسی افراد معمول کافی است.

 مدت تمرین

بهبود حد اکثر اکسیژن مصرفی،با طولانی شدن جلسه ی تمرین افزایش می یابد. البته مدت مطلوب یک جلسه تمرین،بستگی به شدت فعالیت دارد. در تمرینات قدرتی نیز مدت تمرین با تعداد دورهای تمرین قدرتی اثر موثری بر سازگاری های قدرتی بازی میکند.

 وراثت

وراثت در آمادگی نقش مهمی دارد اما چیزی که باید به ارث ببریم تا در آمادگی هوازی موثر باشد عبارت است ؛ازقلبی قوی و بزرگ ،شش هایی با ظرافت بالا،سلول های خونی با هموگلوبین بیش تر وتوانایی انتقال بهتراکسیژن .وراثت بر قدرت عضلانی نیز موثر است و افزایش آن توسط تمرینات مختلف تا حدی میسر است که از نظر وراثتی امکان پذیر باشد.

 جنسیت

پسرها و دخترها تا پیش از سن بلوغ از نظر آمادگی هوازی وقدرت عضلانی تفاوت ندارند. اما پس از آن دختر ها از نظر آماذگی هوازی وقدرت عضلانی از پسر ها عقب می افتند. به طور کلی زنان به طور میانگین حدود۴/۳ ظرفیت هوازی و ۳/۲ قدرت عضلانی مردان را دارند .

 سن

ظرفیت هوازی تا سن ۲۵ تا ۳۰ سالگی با افزایش سن کاهش می یابدوسپس به مدت ۳تا۵ سال ثابت باقی می ماندو پس ازآن به واسطه ی تغییراتی که همراه با افزایش سن در قلبی عروقی و تنفسی رخ می دهد شروع به کاهش می کند .هم چنین افراد در معمولا ۲۰تا۳۰ سالگی به حداکثر قدرت خود دست میابند.کاهش فعالیت های بدنی که بر اثر افزایش سن به وجود می آید، موجب از دست دادن بافت ها و به ویژه عدم بازسازی سلول های عصبی دستگاه عصبی و بسیاری از اندام های حیاطی مربوط می شود.

چربی و ترکیبات بدنی

بالا بودن درصد چربی بدن نسبت به کل توده بدن زیان بار بوده وموجب چاقی می شود . بالا بودن درصد چربی بدن موجب کاهش توانایی دستگاه قلبی تنفسی در رساندن اکسیژن به بخش های گوناگون بدن و از این رو کاهش ظرفیت استقامت قلبی تنفسی می شود.هم چنین بالا بودن درصد چربی بدن نسبت به کل توده ی بدن موجب کاهش قدرت مطلق بدن می شود.

علاوه بر موارد ذکر شده عواملی همچون درجه حرارت،ترشحات هورمونی،سطح تمرین و تیپ بدن نیز بر سازگاری های ناشی ازتمرین استقامتی و قدرتی موثر هستند.